7 1/2 jaar geleden werd ik voor het eerst moeder. Voordat de reis van het moederschap begon, had ik geen idee van de transformatie die ik in de jaren die volgden zou doormaken. Ik heb mezelf eerst volledig verloren, om daarna de weg naar binnen te bewandelen. In 2022 volgde ik een opleiding tot gedragsvertaler. Hier leerde ik het gedrag van een kind dat jou als moeder raakt, te vertalen naar je innerlijke kind/deel. Kinderen laten onbelemmerd zien wat jij hebt geleerd te verbergen en schijnen hier onbewust licht op. Ik ben een echte boekenwurm en lezen is voor mij dé manier om mezelf te blijven ontwikkelen in combinatie met de zorg voor onze kinderen, maar mijn grootste leermeesters en spiegels zijn mijn eigen kinderen. Ik heb mezelf geheeld van een depressie buiten reguliere wegen om. Vanaf het moment dat ik thuiskwam, koos ik ervoor om zelfzorg en aanwezigheid voor mijn zoon topprioriteit te maken, ongeacht wat de buitenwereld om mij heen ervan vond. Niet alle ballen hoog houden, maar ook flink wat laten kletteren. Dit is de beste keuze geweest die ik ooit heb gemaakt, al heb ik mij in deze keuze vaak eenzaam gevoeld in de geëmancipeerde en individualistische samenleving. Er ligt een groot oordeel op moeders die thuis blijven voor haar kindje. Ik had zo graag een ander geluid gehoord toen ik voor het eerst moeder werd. Dat ik bij mijn kindje mocht blijven. Dat het heel natuurlijk is dat ik mijn kindje niet wilde achterlaten. Dit is het geluid dat ik nu geef voor moeders en haar kindjes. Je hoeft je baby niet met 3 maanden achter te laten bij de kinderopvang. Jij mag andere keuzes maken dan wat genormaliseerd is in de samenleving. Mijn hart en lijf riepen mij terug naar mijn zoon. Ik sta voor moederzorg en aanwezigheid, een hecht begin als fundament voor ieder kind.